De eigenaar die een woning gaat verhuren maakt zich zorgen over de mogelijkheid dat de huurder de huur niet betaalt en overweegt een betalingsgarantie aan te vragen.
Garantie: Zowel een verzekering als een borg zijn extra zekerheden naast de waarborg. Ze bieden allebei financiële dekking in geval van inbreuken door de huurder. Het verschil zit hem in wie de verantwoordelijkheid op zich neemt:
Verzekering: De verzekeringsmaatschappij reageert en zorgt voor solvabiliteit.
Garant: In het geval van een bankgarantie reageert de bank en biedt meer garanties dan een persoonlijke borgsteller, waarbij een derde partij de verantwoordelijkheid op zich neemt.
Schending van de overeenkomst: Beide verzekeren voornamelijk het niet nakomen van financiële verplichtingen in het contract door de huurder. De verzekering omvat vaak juridische verdediging en juridisch advies.
Garant: De huurder moet deze verkrijgen en de kosten dragen, waaronder mogelijk een openings- en kwartaalprovisie.
Verzekering: De verhuurder moet deze kopen en de kosten dragen, die kunnen variëren tussen 4% en 5% van de jaarlijkse huur, afhankelijk van verschillende factoren.
Als je gemoedsrust verkiest, kun je een betalingsgarantieverzekering met de nodige dekking afsluiten. Dit zorgt voor gemoedsrust, maar brengt kosten met zich mee.
Alternatief: Als je wilt voorkomen dat de verzekeringskosten worden doorberekend in de huur, kun je een bankgarantie aanvragen. Persoonlijke garanties worden als laatste redmiddel gebruikt, alleen als je zeker bent van de solvabiliteit van de borgsteller.
Een verzekering biedt meer dan alleen financiële dekking, zoals juridische verdediging, maar brengt extra kosten met zich mee.
Met een garantsteller krijg je het geld tot een bepaald limiet, maar in geval van een geschil moet de verhuurder het zelf afhandelen.
Bescherming met een antikraakverzekering:
Veel verzekeringsmaatschappijen bieden polissen aan met dekking om de schade te beperken in geval van illegale bezetting van een eigendom.
Deze dekkingen richten zich meestal op juridische aspecten, zonder de verantwoordelijkheid op zich te nemen voor economische verliezen of schade aan eigendommen.
Sinds kort zijn er echter specifieke antikraakverzekeringen op de markt, die een completere bescherming kunnen bieden.
Minimaal noodzakelijke dekking:
- Een goede antikraakverzekering moet ten minste de volgende aspecten dekken:
- Inkomstenderving in het geval dat de eigenaar het pand gebruikt voor verhuur.
- Betaling voor voorraden, vooral belangrijk als er nutsvoorzieningen actief zijn op het terrein. Het is niet aan te raden om leveringen af te sluiten om bewoners te dwingen te vertrekken.
- Schade aan eigendommen, vooral door vandalisme.
- Dekking van juridische kosten in verband met het leegstandsproces.
Samenvattend is het belangrijk om een antikraakverzekering te hebben om onroerend goed te beschermen en naast juridische dekking moet deze ook aspecten omvatten zoals huurderving, betaling van voorraden en herstel van schade aan eigendommen als de minimaal noodzakelijke dekking.
